Sofrasında Kavga

 

Sofrasında Kavga

Gözlerim alışıyor karanlığa,

Seçebiliyorum artık,

Görmemek için karanlığa,

Sakladığım ne varsa

 

Masumiyetimi sakladım karanlığa,

Aşkımı sakladım karanlığa,

Özlemlerimi sakladım karanlığa

Kinimi, öfkemi sakladım karanlığa.

 

Zaman geçiyor kirleniyorum,

Daha karanlık, daha yalnız,

Dört yanım saklanıyorum.

Gözüm alışıyor karanlığa daha iyi görüyorum.

 

Ben masum bir adamdım aynada

Aynaların olmadığı bir dünyada,

Kendimi sevebilirdim belki de

Aynaların olmadığı bir dünyada;

 

Belki de sen severdin beni,

Kendi güzelliğini bilmediğin

Kendi güzelliğinle kör olmadığın

Sevebilecek bir kalple kutsanırdın belki

 

Aynaların olmadığı bir gelecekte karanlık,

Bu kadar kör edici olmazdı.

Karanlıklara gizlemek zorunda kalmazdı.

Benim gibi çok sevenler, kalplerini.