14 ARALIK 2022

                                                                           14.12.2022

   Uyanıyorum sabah, her hücrem isyan ediyor uyanmaya direniyorlar yatakta kalmaya. Uyanıyorum, bir sigara yakıyorum uyanmamla. Uyanıyorum, bir gece oluyorum yeniden. Uyanıyorum, sefil bir ruh kalıyorum sokaklarda. Korkmadan uyanıyorum. Uyanmaktan korkuyorum. Gerçek değilim. Kendimi gerçek sanıyorum. Ben değilim. Kendimi ben sanıyorum. İlk kezin kucağına düşüyorum. Uyanıyorum, yaşıyorum, mecburum. Bu mecburiyetin ağırlığında eziliyorum. 

    Uyanmakla kavgam bunun bir mecburiyet olmadığı zamanda bile beni esir alacak kadar güçlü olması. Alışmış, istemiş olacağım güne değin. 

.

.

.

.

Bir mahkûm ağlıyor avluda,

Öldürün beni yalvarırım!

Bir mahkûm ağlıyor avluda,

Ölmek istiyorum yalvarırım!

Mahkûm avluda idam mangası üzerinde,

Ölmek vaktim gelmedi mi daha!

Mahkum avluda ayağında demir pranga,

Kaçmak istemiyorum öldürün beni!

Mahkûm sırtı ıslak ayağı çamur,

Ben kendimi öldürdüm!

Mahkûm elleri kan kelepçenin islak demirinden,

Ellerimi kesip atın!

Mahkûm hâlâ aşık,

Ben karımı öldürdüm, beni aldatan karımı!

Mahkûm dileniyor merhamet,

Hiç merhamet etmeden boğdum onu bu ellerle!

Mahkûm incil okuyor avluda,

Tanrım aşkıma merhamet et!

Mahkûm teni beyaz üstü çıplak,

Tanrım bekleyemem sana gelmeyi bir hafta!

Mahkûm pazar günü asılacak karar öyle,

Bir fareye rüşvet verdim, beynimi kemirsin diye!

Bir mahkûm avluda elinde bir kitap,

Mahkûmlar uyanın, ben katilim!

Bir mahkûm avluda yalvarıyor tanrıya,

Affet beni tanrım!

Bir mahkûm hücrede,

Sevgilim elveda, bugün pazar!