30 ARALIK 2022

30.12.2022

     Ben de özledim. Düşünmeyi, sevmeyi, görmeyi, sarılmayı ve gitmeyi. Beni özlüyor mu? Küçük bir kadın küçük bir adam, aynı sokakta aynı taşın üstünemde sarılı kalacaklar mı bir daha? Kendimi aynı sorulara farklı cevaplarla kandırmama gerek yok. İnanmıştım bir dahalara, yalanmış. Kimsenin inanmadığına inanmak mücadelenin kendisiydi. Pes etmek imkansızdı.

      Neyden pes edeceksin ki? Senin pes ettiğini bile kimse bilmeyecek. Ne anlamı var kimsenin bilmediğinden pes etmenin. Hayatının sonuna kadar aynı gölgeye tapacaksın çaresiz. Mecbursun. 

   Gölgeler bir oyun oynayacaklar seninle, farklı yüzler sanacaksın aynı gölgeyi. Sadece kendinie kandıracaksın. Sen büyük oyunda dekor olarak kalacaksın. Işık açıldığında gölgeleriniz karışacak. Sen kendini oyundan biri sanacaksın. Ardından uyanıp rüyanı anlatacaksın herkese, kimi tanıyor isen sen. Gölgeler rüyanda konuşabiliyor çünkü. Gölgeler rüyanda sevebiliyor seni. Küçük kızın gölgesini kaldırıp baska baska yerlere koyacaksın. Kimse sana inanmayacak. Çaresizsin.

       Deliler aleminde elinde çubukla sürüneceksin insanların sofrasına İnsan olmayı öğreteceksin kutsal gölgelere. Gölgeler sarılıp öpüşecek, sevişecekler sahnede.  Sen ışık olup parlayacaksın, öyle parlayacaksın ki yarattığın gölgeler yine sende can verecekler.

    Kendini öldüreceksin. Kendinle öleceksin. Ölüme satacaksın kendini makul bir fiyat karşılığında. Kiralık katilin sen olacaksın. Beklemedigin bir anda gelecek kurşun. İnsan kendisinden beklemez nasılsa ama olacak. İnsan ne beklediğini bilmez de aynı kurşunu iki defa ayni yerden yemez sanırsın. Sen kendini vuracaksın aynı yerden iki kez ust üste.

    Küçük kız kalacak sahnede. Gölgesine baka kalacak sahnede cesedin. Gölgen aydınlanacak sadece bir dekor kalacak senden geriye. Gerçekler yaşanacak sahnede. Kız öpüşecek, gerçek. Kızın yüzü aydınlacak yaşlanacak. Tanıyor olacaksın o gözleri. Mavi gözleri sahneyi büyütecek. Dünya küçücük kalacak sahnenin yanında. Sen uyanıp, onu seyredeceksin. Hayatta sevdiğin ne varsa o dudakların üzerinden baska bir dudaga değip silinecek. Çatlamış dudaklar ayni sayfada silecekler, sevdiğin her şeyi. 

    Sen ölecek, uyanacak, sevmeden yaşamak, nefes almak zorunda kalacaksın, bütün bir hayat.

.

.

.

.

.

.

.

.

Gölgeler uyanıyor cesedi örtmek için

Safir bir kristal parlıyor cesedin göğsünde

Göğsü komple kesilmiş baştan aşağı

Kalbi safir bir kristal gibi parlıyor içinde

Uyanıyor ceset kalbini alıyor eline

Kalp ayrılınca ceset toz oluyor

Öylece havada kalıyor kalp bir anlığına

Sonra tuzla buz oluyor 

Gölgeler uyanıyor 

Bir cinayeti haber veriyorlar sabaha

Polisler olay yerinde ceset bulamıyor

Polisler bir olay yeri bulamıyor

En kutsal cinayet böyle işlenmiş oluyor

Kalp tuz buz oluyor 

Yaşayan insandan geriye,

Sadece gölgeler kalıyor