Ayna ayna söyle bana

Kapı açılır adam girer,

Ayna ayna söyle bana,

Evet ayna söyle ona,

Ne, söylesin?

Güzel söylesin,

Bu güne kadar ne söylemesdyse söylesin,

Ayna ayna söyle bana,

Bana kim?

Ben kim?

Hayır bilsem bana kim,

Söyliyeceğim ona, kim.

Kapı kapı kapanır adam çıkar,

Bir süre sessizlik,

Kapı açılır kadın girer,

Ayna ayna söyle bana,

Buyrun benim ne söylemeliyim,

Sorgulananla yola çıkan kimden izin alır,

Sonunda dedi ayna sonunda bir soru,

Cevap, basitlikten izin alır.

Sorular peşi sıra,

Sorgunun kendisi kimden cüret bulur,

Ayna heyecanla,

Sorgu cürettir.

Cüret, kendini korkuda bulur. 

Kadın çıkar kapı açık kalır.

Bir süre açık kalır,

Kapı kapanır çocuk içerde kalır,

Aynaya sorar,

Ayna cevap vermez,

Ses duyulmaz,

Parolası neydi,

Ayna ayna söyle bana,

Ayna seslenir,

Çocuk, sen çocuksun.

Çocuk sorar,

Bir tek cocuklara mı yasak, soru sormak

Kapı açılır, kapanır çocuk çıkar.

Odaya şeytan girer,

Aynaya sormaz,

Ayna ona sorar,

En kötü, en iyi dostun kim,

En iyi dostum sensin,

Sana bakmak seven herkesle dostum,

Kibrim, kibrindir.

Beni ben, insanı seytan yapan kibirdir.

 

Şeytan kaybolur.

Odada bir tek cam,

Camdan iceri küçük bir serçe girer,

Serçe sorar aynaya,

Ayna ayna söyle bana,

Masum kime denir,

Ayna cevaplar,

Masum, güçlü suçsuzdur.

Gücü yetenin suçsuzluğu masumdur.

Kuş uçar bir kanat düşer,

Aynanın önünde yere

Işık söner ayna gider,

Kibir biter ayna erir,

Silüet silinir.

Işık yoksa,

Her ayna camdır.

Camlar dillenir,

Kibir vadisinde,

İnsan söylenir,

Melek sofrasında.