Yarı Ölüler
Adem'in ailesi teker teker fakirlikten terki diyar eyledirler. Adem ne yaptı? Üzüldü mü?
Hayır. Doğuştan kromozom hatasıyla doğmuş ya da daha büyük acılara üzüleceğini en büyüğünü bekler gibi bekledi o günü.
O gün hiçbir kırbaç deriyi bu kadar yakamaz diyecekti. Kızılı iyi tanır gördüğü tüm lekelere kızıl muamelesi yapmayı ihmal etmezdi. Ne de olsundu anne, baba ve diğer tüm hatır sanılan ailevi isimler kızılla silinmişti.
Adem'in yaratıcıları o na sevgiden başka miras bırakmadı. Adem iktisatçıların ve sosyologların kalın kalın kitaplarla tanıtacağı yeni bir insan tipinin ilk üyesi olacaktı. Fakirlik ayrışacak yarı ölüler. Ellerin üzerindeki derinin sönük yapısından alınan ilhamla verildi bu isim. Yarı insan türü oldukları kesindi. Tıbbi olarak hayatta denebileceklerdi. Ancak uzaktan onları görenler ceset sanacaktı. Zenciler artık elit tabaka onlar çok yaşayan genetik yapılarıyla demografiyi sarmış artık beyazların azınlığını sağlamışlardı. Yarı ölülerin ilki olarak türünü en iyi şekilde temsil etmeliydi Adem. Ondan sonra gelecek yarı ölülerin adını değiştirmek çok istedi. Yarı yaşayanlar olmak istedi Adem. Yarı ölü hiç yaşamamış hissettiriyordu onun türüne.
Adem yaratıldığı anda herkesten fazla yaşayacak bir türe ait olduğunu bilmiyordu. Herkesten fazla hayat soluyordu yarı ölüler. O kadar çok yaşam soluyorlardı ki ciğerleri gelişmiyordu. Şahsen kendilerini tanıtmaya ihtiyaçları yoktu. Uzaktan gören herkes onları tanırdı. Masallarda olduğu gibi asla kendi türleri dışında biriyle çiftleşemezdi yarı ölüler. Yarı ölülerin diğer türlerle olan yasak sevişmeleri ancak ve ancak labaratuvar ortamında mümkündü. Evrimi bulan sakallı amca paranın bir gün türün evrimini bu kadar güçlü değiştirebilecek olduğunu hayal edebilir olmasını beklerdi Adem.
Doğduğu günden beri aynı resmi seyretmişti. Yaşama tecavüz eden ve yaşayanlar. Yan yana gelince bile aralarındaki farkı görmeden kokusunu alabilirdi. Burunları cilveleşirdi ender zamanlarda normal insan türleriyle. Tenine değen tenler konusunda hassastır yarı ölüler. Şirin bir gülüşleri vardır. Ancak ağızlarından çıkan cümlelerde hastalık taşırlar.
Hastalık normal insan türleri için ölümcül olabilir. Genelde siyasi içerikli ve eskide kalmış yasaklı romanların adları ve alıntılariıyla bezelidir. Uzun zamandır sadece yarı ölüler okuyor. Yarı ölüler dışında kalan insan türlerinin okumaya bile ihtiyaç duymadıkları bir dönem yaşanıyor. Para kesin bir dil aslında. Parası olan türlerin ağızları açılmadan paraları tarafından konuşulduğunu görüyor insan ırkı. Herkes eşini etiketlerden seçiyor. Son aşk romanı ne kadar oldu?
Kimseye hatırlamıyor. Organik yasam formlarının inorganik evrimine sahit oluyor toplum. Fakirim, fakirsin, fakir...
Yarı insan türünün bugüne kadar kurabildiği tek partinin sloganıydı. Açıldıktan 3 ay sonra tek milletvekilleri meclise girişinde meclis yemekhanesinde fazla yemekten can verince, yarı insanların meclise girişleri süresiz olarak yasaklandı. Biyologlar yarı insanların yapay ve madeni paralar dışında paralara dokunmasını öneriyor. Televizyonlarda ise asla bir yarı insan görmezsiniz. Bazen bazı belegesel kanallarında yapılan uzak çekim görüntüleri saymazsanız.
Adem, insan demek. Onu yaratan rahme saygısızlık etmemek için haspel kadar yaşıyor rolü yaptı Adem ellerini taşrada yıkadı kimi zaman. Bir vakitlik bir ömür yaşadı. Hep acı çekti. Ve günü geldiğinde bir cenaze töreni bile yapılmadı. Sallantılı taşlar arasında ilk yarı insan olduğunu henüz bilmeyen biri olarak veda etti yaşama. Ademden sonra tüm yarı ölüler, kendilerini insan saymayacak ve insanlıklarının başına da yarı koyma ihtiyacı duyacaklardı.
Yarı ölüler isyana kadar bir tür oldukları kabul edilsin istememişti. İsyan bir gün, bir zaman gerçekleşti. Sosyologlar geriye dönük ẞIR TESPIT dediler yarı ölüler için. Adem insan mıydı adlı kitap o günlerde yok sattı. Şimdi kimse hatırlamıyor.
Renkliyle yazılan kısım çok güzel. Bir kitaptan mı alıntı?
ReplyDeletealıntı değil bana ait.
Delete