Bu adamlar da hep böyle

 

*

Bir zafer marşı yazmak gayesinde değilim.

Mevkilerin uzağında, aşıyor sanılmak arzum

Sende olan bir şey var sevgilim, bir eylem sonucu ortaya çıkmayı bekleyen sırların hamisi gibi beklemektesin.

Biliyorum, ruhun zindandan çıkmayı arzuluyordur.

Bu yalnızlığı ölüm kisvesinde giyindim.

Yarın yalnızlıkla dost olacağım belki

 *

Meyhanede adamlar görünüyor gözüme

Ben yalnızlığımı aldım yalnız yanıma

Bikes bir adam saklı duvarları kitap olan evde

Yalnızlığını tanıtmak istiyor yalnızca insana

Adını koymadığı ruh hallerini topluyor kumbarasında

Zamanı geldiğinde belki lazım olur diye gülüşlerini saklıyor

Belki biri ölür diye gözyaşlarını gizliyor

Adamın biri çıkmış faize yatır diyor

Olur mu efendim hiç tüm helalliğiyle sakladığı duyguları haram katar mıymış

Asla!

 *

Allah devletten zeval vermesinmiş

Birikmiş duyguları varmış

Eskiden faraza gülünmüş flört sırıtmalarından bile arta kalanları biriktirmiş

Belki günün birinde cinlerden korkmam gerekir diyerek korkularını kitaplığın arkasına saklamış

Evine girseniz şaşarsınız evin kitaptan duvarları arasında dört yanınızı duygular kaplar

Fark etmeden maruz kalırsınız bu duyguların acizliğine

Bir servet evin içinde durmakta

Adam gün gelip ölünce

Geriye klanların biri tarafından hissedilmemesini

Miras olarak kitaplığında tutmuş

 *

Sakın ha zamansız bir ölümümde

Bütün bir hayata yetecek denli bu fahiş duygular bir başkası tarafından yaşanmasın

Biriktirdiğim tüm duygular en sevdiklerim, kitaplarımla birlikte yakılsın

 *

Beni mazur görsün insanlık

Bende duygularımı şuursuzca yaşamak isterdim

Mümkün olmayan hayaller kurmak isterdi içinizden fani yaşamı arzulayanlar

Hiç aşık olmamışlar belli

Ya da hiç sevilmeden sevmekle karşılaşmamışlar

* 

Beni mazur görün sevgili insanlık

 *

Ondan kalan  son sözler bunlar olacakmış

İnsanlığı sevmediğini  düşünenlerin aksine

İnsanlıkla birlikte olamadığına uyanmış

Gözlerinin yanık olduğu sayfalarda kutsanmış

İnsanlık onu anmaya haiz olamamış

Kitap duvarlı evde yaşayan adam

Bir gece ansızın ölmek kararı almış

Ellerinde en sevdiği kitapla masa lambası altında kalp krizi geçirmiş

Mirasa bıraktığı duygular UNESCO tarafından koruma altına alınmış

Bir insanın mirası da olsa bu duygulara zarar verilemezmiş

Ölüm günü, ondan sonra dünya duygu günü olarak kutlanmaya başlamış

İnsanlar yılda bir gün bir araya gelip duyularını fütursuzca yaşamaya

Adamın bugünlerde müze olan evine ziyarete gitmeye başlarlar

*