Çaba

Düşün ki uyumakla sadece bitebilir bütün acıları yüreğin.

En son ne zaman, insanlık için bir şey yaptın? Hayatımda, güzel hayallerim var. Mesela, çocuklarla, lösemili çocuklarla hayata bağlanmak ve ölüme alışmak gibi. Belki de bunların hepsi, gereksizdir. Sizden bir isteğim var. Aslında tüm dünyadan beklentim ve arzum. İnsanlığımın bir parçasını düşürdüysem; yegane hali o ki şehrin insanları, kahraman olmaya çabalar. Bir hata yaptığında insanlar, aynı şekilde karşılık bulmaz. Paranın, fakirliğin, sahip olmamanın değil sizden çalınanlara şahit olmanın verdiği acı da bu şekilde anlaşılır. Eskiden köklerim ağrıyor derdim. Okuduklarım benim köklerimdi. köklerim ağrıyordu. Sahiden de insanlık için bir şey yapmak, arzu duyduğum şeylerden biriydi. Gerçekleşmesini beklediğim büyük hayallerim yoktu. Ben kendimle hep mutluydum. Beni mutsuz eden insanlardı. Fark ettiğimde insanların değerli gördüğü tek şeyin, para olduğunu o paradan nefret ettim. Gözüme kitap okuyarak, kitaplar arasında yatan bir yaşlı insani ilişmişti. O kişinin herkesten üstün olduğunu düşünmedim. Biliyordum onun ki bir tercih değildi. Mecburiyetti. “Bazı insanlar kötü olamadıkları için iyi olurlar.” Oysa dünyada başka insanlar da vardır. Yapabileceği tüm kötülükler içinde, iyiliği seçerler. Hayat devasa bir şato gibidir. Bir pencerenin başında oturur insan dışarıyı seyreder, hayaller kurar. Pencere kapandığında iki. seçeneği vardır. Ya pencerenin açılmasını bekler ya da yeni bir pencere arar kendine. İnsanlar da pencereleriyle ayrılırla birbirlerinden. Bazıları sadece bir başkasının penceresini ister. Kimisi sadece küçük bir delikle mutlu olmayı başarır. Hayat, mutlu olmaktır. Amacımız, dünyada başarılı olmak yaptığımız işi en iyi yapmak değil. Yaptığımız işi sevmek ya d sevdiğimiz işleri yapmak olmalı. Sevmediğimiz hiçbir eylemin içinde olmamalıyız. Sevmediğimiz, mecbur olmadıkça da kendimizi bu acıklı eyleme mecbur etmemeliyiz. Bir anda gelen acılarla başa çıkmanın yolu da nehirde akıp gitmek sadece. Ben kendimi arıyorum. Kendimi nerede bulabilirim?

“Kullanmazsan gömülür güzelliğin seninle,
Kullanırsan varisin olur da sürer böyle.”

*

  “Değerin olmaz, “ diyor, “yaşarsan tek başına.”

*

 ”Hiç değer taşımayan şeylerden sen de utan.”*