SON

 

                                                                       SON

    Kaderimiz bu olsa gerek yok olmanın ağzında . Kendime yine ezber sorular soruyorum. Yaşıyor  muyum ? Hayatımda ki her şey var olmaya bağlı. Korkuyorum alçalmaktan. Hayallerim basit lakin o kadar uzaklar ki benden ulaşmak bile hayal onlara. Ben yaşadığımı var saymak için yazdım bugüne değin. Yazılarım da bunca olana rağmen beni yaşatmaya devam ediyor. Uzun bir yolculuk değildi benim için. Sanki o kadar geçen yıl hiç geçmedi gibi. Bir bu kadar daha var yani önümde? Yaşlanmak güzel şey olsa gerek dost çünkü hayallerine ulaşamasanda ulaşamadığını görmek bile mutlu eder beni. Şimdi düşünmeyi bırakmam lazım anılarıma dönmem, hatırlamam lazım tüm hayalleri. Hey beni duyan var mı? Kimsenin kalbinde sevgi yok mu ?

     Birinizin bile kalbinde sevgi kalmadı mı ? Bana bakın hey !Görüyor musunuz? İnsanlar birbirini çıkarlar olmadan da sevebiliyor . Oradasın biliyorum ... Seni seviyorum.Hiç tanımadım seni sevmeme engel mi ?Hiç görmedim seni. Kime benziyorsun bilmiyorum. Erkek yahut kadın mısın bilmiyorum. Seni seviyorum. Ne güzel gözlerin var değil mi ? Aynaya baktığında onları sev olur mu? Biliyor musun, benim gözlerim mavi ama hiç parlak bir ışıltıyla güldüğümü anımsamıyorum eskiden beri. Beni duyuyorsun değil mi ? Dur cevap verme! Sessizliğin bozulursa bir daha konuşamam belki. Biliyor musun ben zayıf bir insanım. Doğuştan geliyor bu zayıflığım ; sebebi hep olduğumdan fazlası olmamı b eklemesi insanların.  Olduğum gibi sevebilselerdi bugün burada olmazdım belki. Nerede olduğumu sorma sakın! Birazdan anlatacağım hepsini .Beni dinler misin? Hikayem biraz uzun ama dinlersen masal olmadığına inanırsan göreceksin neden seni konuşturmadığımı. Bileceksin neden burada olduğumu , neden seni sevdiğimi. Sen beni dinlerken sıkılma olur mu ? Hayal et ! Gerçekler bazen güzel olamayacak kadar gerçektir.

          Hey dostum ! Sana dostum diyeceğim .Adını bilmiyorum ya çünkü . Sakın söyleme adını ! Dedim ya büyü bozulmasın ikimiz için. Bugüne kadar hiç tanışmadık, ilk kez bu satırlarda çıkıyorum karşına. Belki çoktan sıkıldın, belki zaten okumuyorsun ama ben seni hayal ederek yazıyorum oradasın biliyorum .Neden okuyorsun bu yazıyı ,belki sende bilmiyorsun.  Beni tanımıyorsun ; çünkü zaten ben diye biri yok . Anlatacağım kısa olayı uzun cümlelerle, yaşanmamış olmasından korkarak.Aslında aynı korkudan dolayı yazmıyor muyum bu satırları?   Sen dost ölümden korkar mısın mesela? Ben hiç korkmuyorum. Ölüm yok oluş ise önce var olmak gerek eğer varoluş ise ölümde var olacağım demek. Bugünü hiçbir zaman unutmayacağım dost. Ölümden korkmaman gerektiğini ölerek anlatacağım yine sana. Sakın üzülme benim için olur mu? Ben kaybolan bir ruhum sadece. Hikayeye gelme zamanı geldi değil mi? Birazdan ölümün sıcak kollarına teslim edeceğim kendimi. Ölmek üzere olan herkesin yaptığı şeyi yapıyorum bende bir not bırakıyorum,  sana dostum beni hiç tanımamış olan sana.Bir kitap olsa garip olur  değil mi ? Sakın dostum bu yazıyı, okuduğunu kimse görmesin. Sakla yazdıklarımı yatağının altında belki günlüğünün içinde. Şimdi benim günlüğüm yok deme. Herkesin bir günlüğü vardır; Kimisi bedeninde izlerle , kimisi ruhunda ki izlerle taşır o günlüğü. Günlük anıların objeleşmesi ise eğer herkesin bedeninde yahut ruhunda her günü hatırlatan bir günlük vardır. İşte bende sana beni var eden tek şeyi kelimeleri bırakıyorum. Onları günlüğünde sakla seni karşılıksız sevecek tek kişi benim unutma olur mu?

 

   Seni gerçekten çok seviyorum. sen beni ister sev ister sevme. Kim olduğumu bile bilemeyeceksin zaten. Bana cevap verme . Sus ! Ben seninle karşımda olduğunu hayal ederek konuşmayı seviyorum. Güzel bir ruh var karşımda onu sen sayıyorum.  Bu ruh senin ruhun ölen birinin kaybolan anılarında. Çocukken  gözlerimi kapadığımda özgürleştiğimi söylerdi annem uyumadan önce, hayallerde yaşama ama hayal kurmaktan vazgeçme diyerek anlatırdı masallarını. Dostum bu nasıl bir çelişki ? Ölümün varlığını artık sonuna kadar hissettiğim bu anda ,pencereden gelen soğuk tenime işliyor ben yine hayallerde yaşıyorum.  Çünkü var olmama hiç izin vermediler. Şimdi bakınca yaşanmamış yarım yamalak bir hayat. Dostum sana bir sır vereyim , ”bu hayatı bu kadar iğrenç yapan insanların ta kendisi” . Bu hayatı yok eden biziz. Kendimizi yok ediyoruz aslına bakarsan.  İzin vermiyorlar yaşamana ey dost hala dinliyorsan sözlerimi. Şairin sözleriyle seviyorum seni ;”Öyle güzelsin ki kuş koysunlar yoluna ” . İnsan ne iğrenç bir canlı değil mi? Ölüyor olmasam bu sözlerimden pişmanlık duyardım belki .Ah özür dilerim dost ! Sana ölüm deyip durdum. Hadi unutalım söylediklerimi veda ederken. Son sözlerimin varisi olan sana tek mirasım  var olmamış birinin sözleri olsa da ,kimsenin sevemeyeceği kadar severek veda ediyorum sevgili dostuma. Düşün  insanlar artık gerçekten seviyor mu? Sevmek eylemi ne anlatıyor sevenlere aşıklara...

 

 Dostum, mutluluk hayali ile yaşamaman için ölümümde ölümsüzleşecek bir sevgi bırakıyorum ruhuna.  Gözlerin çok güzel dostum.  Kimilerine göre de benim gözlerim güzeldir. Mavi gözler herkes tarafından denize benzetilir. Hey baksana gözlerin deniz kadar mavi güzel gözler. Güzel bir yüz ve gözler insanın sahip olabileceği en iğrenç şey değil de nedir? Kimse görmek istemez gerçeği yani içerlerde bir yerde hala varsan tabi. Herkes gözlerini görmek,  gözlerini sevmek , bedenini elde etmek ister. Sen hissetmediğin bir bedene aşık olamıyorsan vazgeçersin hepsinden ....

          Sen dostum eğer güzel olmadığını söylüyorsa biri mutlu ol çünkü buna rağmen bakarsa yüzüne seni görmeye  o anda başlar . İşte o an dostum bakmayı bıraktığı ve seni görmeye başladığı andır.Yine de sevmiyorsa seni düşün içi ne kadar pis kim bilir ? Ağzımdan çıktığını hayal ederken bu cümlelerin kimseyi hayal etme ey dost! Ben senim dost .Benim kendi ölümümü kendime anlatıyorum yine kendimi seviyorum aynı bencillikle. Sende bensin , bende sen işte. Yalnız yok olmak istiyorum artık ya da var olmak ölümle.  Zihin haififlediğin de  böyle oluyor demek , göremiyorum artık. Elveda dost....