SOFİA

 

SOFİA

Bir çare düşledim, gözlerin mavi

Gül kattım düşüne, adımı verdim güle,

 

Bakır rengi saçların, dalgalandı

Bir kulaç yakınımdaydı tenin

                                                         

Kokusu geliyordu uzaklardan

Sıyrıldım, yoruldum, vazgeçemedim

 

Sana koşmayı görev biliyor bacaklarım

Seni görmeyi emir sanıyor gözüm

 

Sana dokunmayı, seni tutmayı istiyor;

Seninle olmakla çare buluyor ellerim

 

Vazgeçmek nedir bilmiyor,

Pes etmek nedir bilmiyor,

 

Sonunu hazırladığını bile bile aşık,

Kendi mezar taşını kazar gibi sevişiyor bedenim…