Güle Güle Godot

 Güle Güle Godot

Büyük yazarlardan büyük eserler doğmaz, onların özelliği çok basit şeylere ihtişam katabilmelerinde gizlidir. Ferhan Şensoy'u özlüyoruz. Neden? Bir başkası daha çıkmıyor. 

Yok yahu!

Evet çıkmıyor. Çıkıyor da ben mi bilmiyorum.

Evet çıkmıyor.

Bu oyun da öyle değil mi? 90'lı yılların hem ekonomik hem de politik sistemine topyekun bir eleştiri oyunu okudum, öncelikle okumak gerektiğini düşünerek. Çok üzüldüm sahnede izlememiş olmaya...

Baktım ki oynanmış sahnelenmiş ve kayıtları insanlıkla ücretsiz olarak paylaşılmış.

https://www.youtube.com/watch?v=Y6G_j-o87vI

Bütün Tiyatro tarihini değiştirmiştir Ferhan Şensoy.

Sadece Orta Oyuncularıyla yarattığı dünya değil kendiyle oluşan bir Ferhan Şensoy ekolü tekrar etmemiştir bir daha. Yıllar geçmiş ve günümüzde hala büyük bir Ferhangi şeyler eksikliği çekilmektedir. Peki neden?

Onun gibi kalemlerin, henüz kalem olma gücünü elde etmeden uçlarının kırılmasından belki de kalemtıraşsızlıktan. Bu kalemtıraşsızlık yeni Ferhangilerin çoğalmasına da engel oluyor. 30 yıl sonra bile güncelliğini korurken belki hepimizin beklediği umut ateşi Godot Güle Güle olabilir bu günlerde fazlasıyla anlam kazanabilirdi. Anlattığı şeylerin kendi dönemini aşması, bugün hala tartışılan demokrasiyi o gün hicivle tartışabilmesi Tiyatro tarihinin en önemli eserlerinden biri yapıyor. Beckett'in Godot'unu Tanrısal bir yönetici yapması, buna karşı İstanbul'da yaşanan su kesintilerini yine komedyanın başat unsuru yapması sahnelerde eklenen susuzluğu anlatmak için eklenen kaşınmalar, oyunun gerçekliğini arttırıyor. Geçmişe bakınca bugün oynanan oyunların bu kadar değişmesi, BKM eseri tiyatroların Tragedyanın temel unsurlarından noksan olması bana Türk tiyatrosunda özgün eserlerin yok oluşunu görme yolunda olduğumuzu hissediyor. Türk tiyatrosu kısır bir İngiliz ve Fransız tiyatro eserlerinin kimi zaman da Rus eserlerinin uyarlamaları arasında sıkışmış durumda. 70'li yıllarda başlayan ve 2005li yıllara kadar da kendini korumayı başaran esinti ama özgün Türk tiyatrosunun giderek azaldığını görüyoruz. Sahnelenen oyunlar içinde Orta Oyunları, Devekuşu Kabare vb. özgün oyunların Tragedya eserlerin azalması yalnızca Shakespeare'in eserlerinin etrafında dönen bir Türk tiyatrosu istemiyorum. Ferhan Şensoy seviyesi tiyatro yazarlarının artması için. Geçmişinin farkında ve okuyan yeni bir kuşağın gelmesi için daha çok okunmalı. Bununla beraber bu eserlerin gittikçe insanlardan uzaklaşması kimsenin Ferhan Şensoy'u tanımadığı bir neslin var olacak olması daha büyük bir acı. Ben çocukluğumdan beri bir tiyatro hayranıyım. Tiyatro'nun sanatın özellikle burada tiyatro yazarlığını ayrı tutmak gerekir en önemli parçalarından olduğunu düşünüyorum. Bol gülmeceli düşünmeler dilerim.

Pardon yani...