Kötülük Çiçekleri
Kötülük Çiçekleri
Çağımızın ölümü yakın. Ölüm bir yaşamın son
bulmasını anlatı gibi seslendim. Çağın ölümü bir ölümlünün son bulması gibi
çürüme haliyle değil aksi şekilde yaşayan son bulmamış bir canlının yaşarken
geçirdiği bir evrim haliyle şekillenecek. Sonra yeni bir çağda insanların yaşam
uyduracaklarına şahit olacağız. Mutlu olmadığımız bir halde buluyoruz
kendimizi. Sadece zamanın bir yerinde varlığı niteleyeceğiz uğraşındayız.
Kitaplar yazdık ancak; çağın uykusundan uyanmasıyla büyük yangınlarda yanacak
tamamı. İnsanlık bu yeni çağında hiç çiçek görmeyecek. Şiirlerin hepsi
yandığından şiirlerde bile çiçekler olmayacak artık. Tüm sözlükler yeniden
yazılacak. Yaşayan birkaç insanın betimlemeye çalıştığı çiçekler de zamanla
anılardan silinip anlamsız çizimlere benzetilecek. İnsanların besin diye
uydurduğu yeni inorganikler türeyecek. İnsan türü uyuşturucular olmadan nasıl
mutlu olduklarını unutacak. Acıları unutan hiç diş ağrısı yaşamamış birinden
şiir yazması beklenecek. Oysa şiirlerin de acılardan doğduğunu kimse
bilmeyecek. Televizyonlarda bilim insanları görünmeye başlayacak ama bilimin de
bir yalan olduğu unutulacak. Çiçeklerin olmadığı bir çağda bilimin de önemi
olmayacak. Gerçeklik kırıldığından insanlar oyuncu olacak. Şehirlerde yürürken
kafalarının üzerinde isimleri görünür olacak. Uzayan yaşam döngüsü ve
belirsizlik doğuran gençleştiriciler neticesinde insanlar yaşamayı unutacaklar.
Kimse kitap okumayacak. Kitapların anlamsız cümleler ve antik çağı anımsattığını
düşünenler kitaplarla kavgaya tutuşacaklar. Yeni kitaplarda yazılmayı
bırakacak. Her şeyin ekran olduğu bir çağda kitapların çağıyla başlayan eski
çağ unutulmak istenecek. Her çağ öncesinden olduğu gibi kendinden önce geleni kötülemek
zorundalığı hisseder. Kitapların düşüncenin yerini aldığı bu çağda her şey teknik
bilgiler üzerinden kurulacak.
Çağın
aydınları gibi çöpçüler olacak onların ekran almaya parası kalmayacak. Çöpün
olmadığı bir çağda çöpçülük yapılacak. İnsanların görmediği yerler pisletilecek
sadece. İnsanların ne gördüğüyle ilgilenecekler. Balığın ne olduğunu herkes
unutacak. Teknoloji yapay bir insanlık adına kısıtlı bir yaşam sağlamayı
sağlayacak. Yaşanan facialar sonucunda nüfus binde birine inecek.
Bu
çağa bir isim bile bulamayacak tarihçiler. Geçmişi bilmediklerinden. İlk çağ
diyecekler. İnsanlığın bitişini seyredecek iki çağ arasında yaşayacak olanlar.
Kelimeler, sadece kelime olduklarından anlamsızlaşacaklar. Kıyamet tanrıyı
beklemeden insanlar yüzünden kopacak. Bir enstrümanı beklemesine gerek kalmadan
kendini yok edecek insanlık.
Yorumlar
Yorum Gönder